رطوبت

با توجه به ینكه مقـوا و كاغذ از الیـاف چـوبی تهیه شده اند و با توجـه به خاصیت جـذب آب چـوب، بسـته هی ساختـه شده از كـاغذ و مقـوا به مرور زمان رطوبت نسبی محیط را جذب نموده و با محیط اطـراف به حالت تعادل در می یند. در صورت عدم استفاده از آهار و مواد افزودنی ضد رطـوبت؛ الیـاف رطـوبت را به خـود جذب می نمیند، همچنین پیوند بین الیاف سست تر می شود. در رطوبتهی بسیار بالا الیاف و لیـه هی كـاغذ و مقـوا از هـم جدا و متـلاشی می گـردند. رطـوبت مهمـترین عـامـل محیـطی مخـرب مقـوا، كـاغذ معمـولی و فـاقـد آهـار بـه شمار می رود.

دما

سبب خشك تر شدن الیاف می شود و اثر چندانی بر چسب و مقاومت كـاغذ و مقوی كارتن ندارد. ولی دمی بالا ممـكن است اسـت سـبب تغییر رنگ، قـوس برداشتن مقوا، سـوختن و به همـراه رطـوبت منجر به رشد عوامل بیولوژیكی و مخرب شود.

نور

نور اگر سبب افزیش دما نشود به تنهیی اثر چندانی روی كاغذ و مقوا نـداشته و فقط ممكن است سبب تغییر رنگ ظاهری، سطـحی و كـمرنـگ شدن علیم و تبلیغات چاپی روی آنها شـود. در صـورت استـفاده از چسب، نور سبب ضعیف شـدن بعضی از اتصـالها نیز می شود.

گرد و غبار

گـردو غبار ممـكن اسـت سبب سـست شـدن چسبهی بین لیه ها و فرسیش سطحی كاغـذ و مقوا شود ولی بطـور كلی اثر قابل توجهی بر آنها نمی گذارد.

اسید ها و بازها

كلیه اسیدهی غلیـظ قـوی مثل اسید سولـفوریك، اسد كلریدریك و ... بر كـاغذ و مقوا مـؤثر می باشـند. اسیـدهی ضعیـف و رقیـق نظیر؛ اسیـد استیك، اسید فـرمیك و غیره اثر كمـتری دارند. ین اثر بیشتر روی مقوا و كـاغذهی بدون پوشـش و یا كـاغذ و مقـواهیی كه آهـار چندانی ندارند مشهودتر است. قلییی ها نیز با غلظت بالی ۱۷% بر كاغذ و مقوا اثر می گذارند.

روغنها و مواد چـرب روغنها و مواد چـرب از مقاومتهی كاغذ می كاهند و استحكام اولیه آنها را كاهش می دهند (مگر آنه بصورت مقاوم به چربی تهیه شده باشند یا با مواد دیگر پوشش یا لمینت گردیده باشند).